LOTE I VRARE

E nisa një varg dhe s'e mbarova dot.
E mora lapsin dhe nisa t'shkruaj sërisht.
Akoma pa e mbaruar, rrëshqiti një lotë;
Një lotë i vrarë, një natë pabesisht.

Sërisht e mora lapsin, shkruajta disa fjalë,
Më në fund arrita ta mbaroj një varg.
"Nëse është faji yt, të gjitha t'i kam fal,
E nëse është faji im, le të tretëm, pak nga pak".

Nuk munda të shkruaj asgjë më shumë,
Sepse u ndjeva vërtetë, njëri i mjerë;
Kur shikoja lotët që rridhnin si lumë,
Ndërsa ajo buzëqeshte me të tjerë.

©- Izmir Todaj.