Si nesër

Do të pëshpëritë era ndaj mbrëmje si nj’herë,

prej valësh do ngrohet hëna si sot,

me iskra prej bryme do mbuloj’ mermere
dhe bota do jetë si ish dhe qëmot

Si nesër do shtrihet lëndina për mbi varr

Valë-dheu do zënë t’palosen ngadalë,

do ende parëvera e lule e bar,

dhe zile do rreshqasin që prej male.

Do qeshë dielli në qoshen e një reje,

do thajë lotët mbi lulet e qershisë, larg,

mbytur do ndjehet gjemimi i një rrufeje,

përmbi mal do hapet brez’i Perendisë.

Do shtrojë dhe dimri qilim të argjendtë

mbi pllocen e tretur, mbi kryqn’e anuar,
do rritet harrimi me dherin e rëndë

dhe unë do fle, ty duke t’ëndërruar…. (dhe të t’harruar)