Qëndrimi

Jam shqiptar

e kosovar:
Zot e krenar,
-Zot e bujar-
mbi këtë Dhe,
që e kam fe
e përmbi fe:
e kam Vatan!
E kam Atdhe!
Që gjysh stërgjysh,
që brez pas brez,
që gjithëmonë!
Ti shkja thërret
ti shkja bërtet,
deri lart në retë:
se jam barbar.
Jo, s’jam!
si bërtet ti,
si buçet ti,
ti, Mal i Zi.

Po Vendin tim e dua,
lirinë e dua,-
e s’dua
zot
mbi mua.
Se jam këtu kur s’kish njeri,
kur s’kish kufi
as fqinjëri,
as shkja të zi.
Se jam këtu kur Mal i Zi
ish Iliri:
kur nga një det në tjatrin det
isha zot vetë!
Unë jam këtu nga moti
kur vetë Zoti
e bëri fushën fushë
e malin mal.
Unë jam këtu e do të jem
-dem baba dem-
sa mali të bëhet hi
e hiri mal përsëri.

Tani! 
Tani! 
Unë jam gati 
të vdes që sot - 
se rroj përmot; 
mbytur me gjak 
po jo me lot, 
për këtë Dhe 
që e kam si fe 
e përmbi fe. 
E kam Vatan! 
E kam Atdhe! 
Hej! 
po buças me zë kaba 
sa të dëgjohet në qiell la 
sa të dëgjojë fund e kryej 
kush gjak shqiptari ka në dej. 
Shaban- vëlla! 
Destan- baba! 
Hej! 
Komb i lirë kosovar, 
ti komb shqiptar, 
ti Zot krenar 
ti djalëri- ti pleqëri 
bëju gati! 
Bëju gati 
për vrull të ri; 
ta djegësh botën 
ta bësh hi: 
për Liri' 
Për Shqipëri! 
Tani, 
tani! 
- O Mal i Zi 
ja unë 
ja ti! 
Po unë - jo ti, 
se jam këtu kur s'kish njeri 
dhe as kufi 
as fqinjëri... 
Unë jam këtu kur Mali i Zi 
Me Shumadi, 
Me Dallmati - 
Sa mban e gjitha Shqehëri 
Ish ILIRI! 
Kur nga një det në tjetrin det 
isha Zot vetë. 
Se jam këtu nga moti 
kur vetë zoti 
e bëri fushën- fushë 
e malin mal! 
Unë jam këtu 
e do të jem 
- dem baba dem - 
Sa mali të bëhet hi 
E hiri mal përsëri.