Që ta shesën ca më mirë,
që
të mos lodhet gomari,
e shpëtuan nga samari.
Kur
e lidhë mbi një tra,
e muar të dy në kra
njëri
pas, tjetri përpara.
Gjenë ndëpër ara,
një
tjetër udhëtar:
Ky u tha
kur i pa:
- Nga
këta të tre nuk' është gomar
ay që pandeni,
ndaj
mos u gënjeni.
Millonai, q'e ndigjoi,
e mori vesh
këtë fjalë
dhe me vrap, bashkë me djalë,
në
shesh gomar' e lëshoi,
e zgjidhi nga druri,
përpara
e vuri.
Kur hipi të birë,
vetë, me gas
dhe
me dëshirë
u vete pas.
Do, s'do veshgjati shkon
duke qarë.
se i pëlqente mënyr' e parë.
Tre
njerëz q'i panë,
djalit i thanë
- Ti s'paske
turp fare, nukë paske gjak'
Zbrit nga gomari, t'ja hypi yt'
at.
q'është shumë plak.
Djali me inat
zbret
nga veshgjati, -
ja hipën i jati.
Më tutje gjen
tri gra,
nga të tria njëra tha:
- Mbyty, mbytu,
millona,
që shkon hipur si dhespot!
Shiko, djali
s'ecën dot.
ndë këtë rrëpirë.
Millonai
plak
grave u dha hak,
mori në vithe të
birë.
S'kishnë bërë njëzet çape,
poqnë të
tjerë njerz prapë;
një nga të tërë këta,
kur
i pa hipur u tha:
- S'kini turp të turpëroni?
Mos
ini të dy të marrë?
S'u vjen rëndë që mundoni
kaqë
shumë sot gomarë,
- Vanë mënd e mia, vanë,
(thotë
millonai), sot
kurkush nukë kënaq dot
gjithë
botën dhe babanë!
Çdo njeri me mënd të vet...
tani
gjë tjetër s'më pret,
nga gomari të zbres,
që
të mos thyhet në mes,
Pas këto fjalë,
hidhet në
shesh
bashkë me djalë.
Gomari qesh,.
se
u lërua nga barra.
Vunë gomarë përpara,
vetë
pas i venë,
Pa vatur në trek,
njerëz të tjerë
gjenë,
sipër te një brek.
Kur u vanë pranë,
të
tërë tok thanë.
- Shihni mëndjehollët,
shihni
dy të marrë,
që grisin shollët,
kursejnë
gomarë,
se i kanë gjarë,
U hodh e tha
millonai:
- Vërtet jam gomar, për zonë,
tek un'
është gjithë faji
se kërkoj të bëj ç'më
thonë.
Shani, qeshni sot me mua;
sot e tutje
kurdoherë
do të bëj vetëm ç'të dua,
jo si të
duan të tjerë.
No comments:
Post a Comment