Punërat e Perëndisë

          Zot i math e i vërtetë, 

          çdo pun' e ke bërë vetë;
          bëre qiejtë dhe denë,
          bëre yjtë dhe dhenë,
          bëre diellin' me dritë,
          bëre nat, e bëre ditë,
          bëre erënë dhe retë,
          bëre pemëtë me fletë,
          bëre hënëzën me yje,
          bëre fusha, male, pyje,
          bëre zogjtë, që këndojnë
          dhe lulet që lulezojnë,

bëre dimër' e beharë,
bëre kuaj e gomarë,
bëre misër edhe grurë,
po më shumë bëre gurë.
Si bëre kaqë të mira,
bëre dhe shumë egërsira:

bëre arinë dhe derrë,
bëre... po ç'nukë ke bërë?
Bëre botënë të tërë,
bëre dhe djallë me brirë!
Çdo pun' e ke bërë mirë,
po një gjë bëre pa mënde
dhe prishe punën tënde:

Kur bëre derr' dhe arinë,
Ç'deshe që bëre Turqinë?
Se të mos qenkej kjo farë,
bota do të vinte mbarë,
dhe do të lulëzonte,
Shqipëria do t'gëzonte.