Baladë Çame

Ylberi, si një përshëndetje e përlotur lamtumirë,

u zhduk matanë largësive,
mbi kreshtat e flakëve,
nëpër shi…

Matanë largësive u zhduk e përflakur Çamëria

dhe të gjitha rrugët tona shpien në veri.

Ulërin era e Mesdheut mbi trojet e lashta epirote,

mbi të shtrenjtat troje tona stërgjyshore.

Në kullotat e braktisura kullosin rrufetë.

Ullishtet e pavjelura gjëmojnë si dallgë nëpër bregore.

Dhe kudo toka çame,

mbuluar nga retë,

rënkon e mbytur në gjak e lot,

e mbetur shkretë,

pa zot.

Na e tregojnë drejtimin plumbat, që vërshëllejnë në errësirë.

Na e ndriçojnë rrugët flakët, që gjithë tokën kanë përpirë

Pas shpinave tona përplas tufani dyert e shkallmuara të shtëpive

dhe rrugët zgjaten e zgjaten si veri.

Ne, popull muhazhir, ecim nëpër shi…

Lamtumirë, Çamëri!