Lopa, Dhija, Delja dhe Luani ( fabulë)

Ndë kohë të vjetër, 

një lop' e një dhi 

dhe një dele tjetër 

bënë shoqëri 

bashkë me luanë 

dhe për gja tok vanë. 

Një ditë të shtunë, 

një zorkadhe zunë 

brënda në një ferrë. 

Luani, sakaqëherë, 

e mori e çau, 

me thonj vet' e ndau. 

Bëri katër copa, 

ashtu si desh lopa: 

"Cop' e madhe, tha, për mua, 

se jam luan dhe kshtu dua, 

Cop' e dytë, besa-besë, 

më bie vetë në pjesë, 

doni, s'doni, do ta marr, 

se sot s'jemi barabar. 

Dhe këtë copën e tretë 

jam i zoti e marr vetë, 

si kam gjithnjë zakonë, 

Cop' e katrëtë, për zonë, 

imja qoftë, pa dyshim, 

se jam trim. Ndë kohë të vjetër, 

një lop' e një dhi 

dhe një dele tjetër 

bënë shoqëri 

bashkë me luanë 

dhe për gja tok vanë. 

Një ditë të shtunë, 

një zorkadhe zunë 

brënda në një ferrë. 

Luani, sakaqëherë, 

e mori e çau, 

me thonj vet' e ndau. 

Bëri katër copa, 

ashtu si desh lopa: 

"Cop' e madhe, tha, për mua, 

se jam luan dhe kshtu dua, 

Cop' e dytë, besa-besë, 

më bie vetë në pjesë, 

doni, s'doni, do ta marr, 

se sot s'jemi barabar. 

Dhe këtë copën e tretë 

jam i zoti e marr vetë, 

si kam gjithnjë zakonë, 

Cop' e katrëtë, për zonë, 

imja qoftë, pa dyshim, 

se jam trim.