Në ke shpirt dhe ti si unë,
E s'të pëlqen hekuri, betoni e plastika.
Do vuash, ta them unë, do vuash shumë.
Se kjo botë ata si ne i vritka !
.
Në ke zemër mbushur me rrahje,
Për të gjitha gjërat në thjeshtësi veshur.
Prano, si unë lëndohesh me dashje,
Por dorë nga zemra s'ke për të hequr.
E s'të pëlqen hekuri, betoni e plastika.
Do vuash, ta them unë, do vuash shumë.
Se kjo botë ata si ne i vritka !
.
Në ke zemër mbushur me rrahje,
Për të gjitha gjërat në thjeshtësi veshur.
Prano, si unë lëndohesh me dashje,
Por dorë nga zemra s'ke për të hequr.
© Yllka Demiri Lottus (2014)
No comments:
Post a Comment