JE RRITUR

Je rritur...
Kur mbi askend s'i hedh fajet,
Kur pranon qe dhe ne e ka bota nje qender;
Ajo s'do jesh ti !
Kur s'te genjen mendja per madheshti e matesh me detajet,
E pranon ashtu zakonshem qe detajet kane rendesi.

Je rritur...
Kur do dhe vendos te rrish.
Aty ku s'ka premtime, as qiell qe ne toke zbret.
Kur ngul kembe se qe aty s'hiqesh dhe ne u dashte te ngrish,
Kur degjon c'thote zemra e jo bota c'flet.

Je rritur...
Kur dhimbjen tende e fut ne xhep,
Dhe tjetrit i ben vend te qaje me syte e tu,
Kur ne kete bote te rrumbullaket krijon nje cep,
Nje cep perqafimi nder krahet e tu.

E ne mos qofte nga keto asnjera!
Le te pranojme qe zvogelohen shpirtra e rriten trupa.
Une po marr rruget e ikjes te ngushta e te gjera.
Kjo s'eshte bota ime,
E pranoj qe humba.

_ Yllka Demiri Lottus