Më
del e zë pshon më të fshehtë;
Një
breng’ hije-rëndë mi sy;
Përbrenda
në zemrën e shkretë
M’i
shtje drejt-për-drejt që të dy.
E
loti prej syve të tua
Rrëngjethet
valomë përdhe.
M’ja
ndjen vështrim-bukur-pallua
Ti
zemrës greminën e re...
Po
këngët që sot më nuk janë,
Stolisen
me mall në mërgim.
Përmbytur
mjerimesh pa anë,
Ndrin
Yll’i të rriturit tim.
No comments:
Post a Comment