KUR TE SHKOSH NE VENDLINDJEN TIME

Alban  Bala

Ti mund te shkosh rrenojash a livadhesh te celurMund te ecesh mbi ikje, mbi harrime dhe kohe
Mund te shpikesh lumin, kujtesen e ujshme

Te pranveres se lumtur te botes...

Dicka e imja gjithmone mbetet atje

Ne vendlindje, ne vend-ikjen time te pafund…

Ti mund te flasesh bute a te therrasesh ze-eger
Te shkuaren, te ardhmen, te tashmen qe fle
Mund te zgjosh dragonjte e perrallave te urta
Ato pragje te mnershem mes jetes dhe vdekjes
Mund te vesh ca lule mbi varret e mesuesve
Atyre qe me pane si hodha shtat e shprese
Mund te kalosh nder rruge ku femijeria mbeti

Nje femije i panjohur e i heshtur.

Dicka e imja gjithmone mbetet atje
Ne vendlindje, ne vend-ikjen time te pafund...