O DJALE I MEMEDHEUT

Haki Morina

(Deshmorit - Arton Isë Hasanaj)

Në atë shtëpi të mbetur aty pranë liqeni
të kujtoj si rriteshe ti o Arton trimi
të kujtoj pranë babait tënd Isa Zheli
dhe mua më kapë mallëngjimi

Kur erdhe në mërgim të pashë përsërime atë shtat të rritur në kalanë e gurit
dhe kur më shikove drejtpërdrejt në sy
mu duk që më thé ku janë fjalët e burrit

Dhe një ditë të bukur u ktheve prap ti
atje në atdhe tek vendlindja jote
dhe thé se kam dert të vdes për liri
të jemi të lirë në mes të kësaj bote

O Artan Hasanaj o djalë i mëmëdheut
që ishe i bukur si ai vend i mirë
të tha gjaku yt ai gjak i Skënderbeut
të jetosh si trim për të qenë i lirë

Dhe kur sytë e tu u mbyllën përjetë
në atë rrafsh të bardhë në Fushë të Dukagjinit
veç atëherë u ndjeve krejtësisht i qetë
dhe krejt i pavdekshëm si rrjedhë e lumit t'Drinit